Hoogtepunten en... hoogtepunten!

Pak de bingokaarten er maar bij!

Week 9
Goed, de laatste blog ben ik geëindigd met een enorme cliffhanger, zou ik het kleiduifschieten wel of niet overleefd hebben? Ik vermoed dat m'n trouwe lezers al drie weken nagelbijtend op de bank doorbrengen, mijn excuses voor deze late verlossing. Ik leef nog! Ik heb zelfs twee van de tien kleiduiven geraakt, waar ik zelf waarschijnlijk nog het meest verbaasd over was. Na de paar dagen boerderij in Whakahoro rijden we met ons vaste cluppie naar het Tongariro National Park. Hier ligt de bekende Tongariro Crossing en zijn de scènes rondom Mount Doom van Lord of the Rings opgenomen. Helaas is het weer in Nieuw-Zeeland niet altijd even stabiel en wordt onze ultieme wandeling geannuleerd, te harde wind. De laatste dag met de Straybus spendeer ik dus aan een kortere wandeling en quality time met alle leuke mensen, niet te geloven dat het Stray-avontuur al ten einde loopt. Na het vertrek van onze geliefde bus spelen Richelle en ik een heel enerverend spelletje minigolf, spanning en sensatie alom, Ri won. Die middag nemen we de openbare bus terug naar Auckland en staat er nog één laatste activiteit op het programma; dolfijnen spotten, poging drie. En dit keer hebben we wél geluk! Dolfijnen in overvloed, pinguïns, walvissen en een haai, bingo! Een mooie afsluiter van een prachtig land, maar voor mij is het tijd de warmte op te zoeken. M'n oom was erg bang dat het druk zou zijn op de weg en dus was ik in plaats van twee uur slechts vier uur te vroeg op het vliegveld. Beter te vroeg dan te laat zeggen ze dan, maar het moge duidelijk zijn dat dit niet mijn gebruikelijke lijfspreuk is. Na uiteraard een fijne vertraging land ik in Cairns. Ken je dat verstikkende gevoel van een hete Nederlandse zomerdag? Ben je wel eens in een vlindertuin geweest? En weet je hoe warm en vochtig het is in een sauna? Die drie gecombineerd, dat is Cairns. Verder was het er heel leuk ;). Het stappen was top en het bleek de ideale bestemming voor de bingo. In het regenwoud heb ik namelijk drie meter lange krokodillen gezien, een python en een zwarte slang en oog in oog gestaan met een grote tropische spin. Heeft iedereen een pen in de hand en is druk aan het kruizen? Het kan niet lang meer duren voor er een bingo valt!

Week 10
Ik vertrek van Cairns met de bus naar Magnetic Island, de buschauffeur is vermoedelijk een ex-Nazi. Ik heb nooit eerder in een rij moeten staan, wachtend tot m'n bestemming geschreeuwd werd en ik de bus in mocht, waar ik vervolgens alleen op bepaalde stoelen mocht zitten. Bijzonder. Magnetic Island blijkt een stuk gezelliger, ik spot er m'n eerste wilde Koala's, mag allerlei dieren vasthouden in de Koala Sanctuary en rijd een rondje mee in een roze Barbie-auto. Ik dacht dat ik een redelijk eindje van huis was, maar 's avonds kom ik Romano en Diede uit Uitgeest tegen in het hostel, de wereld is zo klein.
Na Magnetic Island is Airlie Beach m'n volgende bestemming. Weinig te melden over de reis er naar toe, behalve dat het die dag een eitje had kunnen koken op de stoeptegels en de airco in de bus het niet deed. Voelt iemand hem al aankomen? Oververhitting, bingo! Hoera, een rijtje vol. Uiteraard check ik alle bingokaarten bij thuiskomst, winnaars krijgen een dikke knuffel. Vlak voor Airlie Beach had ik een impulsieve ingeving en dus staat m'n skydive geboekt. Bij vertrek uit Nederland heb ik m'n familie verzekerd dat ik voor een miljoen euro nog geen skydive zou doen, in plaats daarvan heb ik 400 dollar betaald, veel betere deal. En O MIJN GOD wat was het eng/gaaf/spannend/surrealistisch. Geen enkel woord kan beschrijven hoe het is om jezelf van 4,5 km hoogte uit een vliegtuig te storten (superformiweldigeindefantakolosachtig komt misschien in de buurt, dankje Mary Poppins). Op zo'n 150 foto's zie ik er uit alsof ik de dood in de ogen kijk, maar gelukkig zijn er ook een paar waarop ik doe alsof ik heel cool ben. Nooit eerder heb ik zo veel van grassprietjes gehouden als tijdens de seconde na m'n landing, pfjieuw.
De volgende dag staat er een boottocht door de Whitsundays op het programma, het hoogtepuntentempo ligt hoog. We stoppen als eerst bij Whitehaven beach, wat zonder twijfel het mooiste strand tot nu toe is. Het zand is er zo wit als printpapier en zo fijn als meel, de lucht is strakblauw en gaat haast volmaakt over in het blauw van de zee, perfectie. Na deze fijne plek is het tijd The Great Barrier Reef eens van dichtbij te bekijken, wederom een unieke bestemming. Overal vissen en het koraal ziet er uit als een onderwater bloementuin. Hier laat ik m'n GoPro in zee vallen, toen ging hij stuk en ik heb er dus geen foto's van. Unfortunately peanutbutter. Voorgaande dagen zijn vrij intens geweest en dus neem ik de bus naar Agnes Water, waar ik wat surf, maar vooral rustig aan doe.

Week 11
Van Agnes Water neem ik een ellendig lange bus naar Noosa. Wat is het hier toch vreselijk groot, alsof ik de bus van Amsterdam naar Praag pak. Vanaf Noosa doe ik een tour naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. In ingedeelde groepjes scheur je in een 4x4 over het eiland, best wel stoer. Toevalligerwijs kom ik bij Pauline in het groepje, die ik in Nieuw-Zeeland al had ontmoet, het is toch niet te geloven. Fraser Island is een paradijsje met prachtige blauwe meren, beekjes en uitzichten die geen filter nodig hebben. De zee ziet er heel verleidelijk uit, maar is verboden terrein vanwege de kwallen en haaien. 's Avonds op het strand zijn er meer sterren zichtbaar dan ik ooit in m'n leven gezien heb, nature at its best!
Terug in Noosa besluit ik daar een extra nachtje te blijven en naar het National Park te gaan. Het is natuurlijk weer gruwelijk heet om te wandelen, maar zodra we langs het punt 'Hell's Gate' lopen begint het te regenen. Blijkbaar is er geen vuur in de hel, maar regen (en wat zegt dat over Nederland? Grapje!). Vanuit Noosa word ik opgehaald door een familielid en naar Brisbane gebracht, waar nog veel meer familie woont. Vier dagen ben ik in Brisbane, waarvan ik één dag naar de stad ga, tijd doorbreng met familie en vooral moet bijkomen van alle pareltjes van afgelopen weken. Nog slechts twee weken voor me..